ยายแก่ที่ทำงาน

วันนี้ ที่ทำงานเค้า มียายแก่คนนีงมาอยู่ที่ทำงานด้วยแหละ
เดินช้า งกๆเงิ่นๆ นั่งเข้าหน่อยก็ปวดหลัง ยืนเข้าหน่อยก็ปวดขา
หยิบนู่นนิด นี่หน่อย ก็ปวดแขนปวดไหล่ ก้มก็ไม่ได้หลังไม่ดี
เอื้อมหยิบของ ก็เจ็บหลัง เดินเกะกะ ชาวบ้านเค้าไปทั่ว

ยายแก่คนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน มิรินนั่นเอง
เพราะเนื่องจากเมื่อทำตัวเป็นกุลสตรีไทยอีกแล้ว
สะดุดตะกร้า หกล้มซะงั้น เกือบล้มลงไปในตะกร้า
แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เจ็บอะไรเท่าไหร่
เพราะกำลังจะเซอร์ไพร์ส วันเกิดเมเนเจอร์ พอช่วงบ่ายนั่งทำงานไปเรื่อยๆ
ปรากฏเริ่มๆเจ็บแปล๊บๆ ตรงแถวบั้นเอว(ที่ไม่มีเอว)ด้านหลัง
เล่าให้พี่ที่ทำงานฟัง พี่เค้าก็ให้ไปหาหมอ แต่ก็ยังไม่ไป คิดว่ายังไม่เป็นไรมาก
พอตอนเดินลงบันไดนี่ซิ เจ็บร้าวตั้งแต่ หัวไหล่ จนถึงหัวเข่า ข้างขวา เอาละซิ งานเข้า
เลิกงานรีบให้พ่อมารับไปหาหมอ โทรบอกแม่ ให้แม่มาเป็นเพื่อนด้วย
พอได้ขึ้นรถปุ๊บ สิ่งที่เห็นในรถคือ แม่เตรียมพร้อมมากๆ กล่องข้าว เฟรนฟรายด์ ลูกชิ้น น้ำ
เตรียมพร้อมอยู่บนรถ กลัว พ่อกับลูกจะหิว
ไปหาหมอ โชคดีที่ไม่ได้เป็นไรมาก หมอจับบิดแขนไปมา จับหัวไหล่ ทุบคอด้วย(ไม่รู้ทุบทำไม)
แล้วก็ขอดูสีผิว ณ ที่เกิดเหตุ(หมอพูดงี้จริงๆนะ) ตรวจไป 5 นาที เสียไป 1,200 ได้ยามา 5 อย่าง 3 วัน
ค่ายาแพงมากกกก วันพฤหัสนี้หมอนัดดูอาการอีกที(นัดไปเสียทรัพย์)

ตอนนี้เดินไปไหนมาไหน ที่ทำงานทุกคนต้องหลบให้แล้วบอกว่า ขอทางหน่อย ยายแก่เดินมา ('_' "")

ดองงง เรื่อยเปื่อย

หลังจากที่ได้ดองไดฯ ในเลสล่าไว้ตั้งแต่ครั้งกระนู้นนน
จนมาตอนนี้ ก็ยังตามมาดองที่ blogspot อีกจนได้ อิอิ

แต่ชีวิตเนาะก็แปลกเวลาไม่มีที่เขียนก็ว๊างง ว่างง
แต่พอมีที่เขียนปุ๊บก็ไม่ว่างซะงั้น
แต่ก็นะ จะให้เขียนตอนนี้ทันก็นึกเรื่องไม่ออก
ออกแนวสมองอื้อ ประมวณผลไม่ไหวแล้ว
หลังจากที่คร่ำเครียดกับงานมาทั้งวัน

ปล.วันไหนตื่นเร็วมีเวลาแต่งหน้า เซ็ตผม วันๆก็นั่งเฝ้าหน้าคอมฯ
วันไหนตื่นสาย หน้าไม่แต่ง ผมกระเจิง มีลูกค้ามาพบซะงั้น
ลูกเจ้าของโรงงานมาเองด้วย อดเลย อิอิ

ปล.(เล็ก) ช่วงนี้ไม่ได้เจอไอ้อ้วนมานานมากแล้ว
อ้างจะสอบติดอ่านหนังสือตลอดอะ ถ้าจับได้นะไอ้อ้วน
จะตัดหางปล่อยวัดเลยคอยดู

ปล.(เล็กๆ) วันที่ 30 เดือนนี้ จะครบรอบ1ปีแล้ว ไม่น่าเชื่อเลย
ตั้งแต่มีแฟนมากี่คนๆ ไม่เคยครบใครเกินปีเลยจริงๆ
รึว่าไอ้อ้วนจะล้างอาถรรพ์ได้จริงๆ

ปล.(เล็กๆๆ) พร่ำอะไรเรื่อยเปื่อยหาสาระไม่ได้เลยจริง จริ๊งงงง ไปดีกว่า