Today More Than Yesterday

วันจันทร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2551

นักร้องในดวงใจ

มาแล้ววววววววววววว

กลับมาจากไปเที่ยวแล้ว ก็ยังต้องทำงานหนักอยู่ดีเฮ้ออออ นี่แหละชีวิตมนุษย์เงินเดือน

คราวที่แล้ว มิรินได้มีเกริ่นเอาไว้เกี่ยวกับ นักร้องเกาหลีในดวงใจ ซึ่งมิรินคิดว่าคงมีไม่กี่คนนักที่จะรู้จัก

แต่ถ้าใครได้ดูรายการเกมโชว์เกาหลี จากช่องทรู เอ๊กซ์ไซส์ คงจะพอคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่บ้าง

นักร้องคนนี้หน้าตาไม่หล่อเลย ธรรมดามากๆ แต่มิรินคิดว่าเค้าเป็นคนมีเสน่ห์มากๆเลย

โดยเริ่มต้นแล้ว มิรินไม่ชอบหน้าเค้าด้วยซ้ำ แต่พอดูไปเรื่อยๆกลับตกหลุมรักเค้าคนนี้อย่างไม่รู้ตัวเลยทีเดียว

ขอเวลาแป๊บค่ะ ((((((อ้วกกกกกก)))))) น้ำเน่าซะ ฮา

เค้าคนนี้ ไม่โด่งดังนักในไทย แต่ถ้าเป็นที่เกาหลี เค้าคนนี้ถือว่าเป็น Superstar ของเกาหลีเลยก็ว่าได้
ด้วยน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของเค้า จนทำให้เค้าได้รับฉายาว่า King of Ballad

อะอะ อยากรู้กันแล้วใช่ม๊า ว่าเป็นใคร(ไม่เห็นมีใครเค้าอยากรู้เลย มิรินเอ๊ยย) แหะๆ

ถึงตอนนี้มีใคร เดาได้มั๊ยค๊ะ ว่ามิรินหมายถึงใคร

งั้นเดี๋ยวมิรินเอารูปให้ดูก่อนดีกว่า




credit:jarky_th@popcornfor2


นี่คือโฉมหน้าของเค้า ชื่อของเค้าก็คือ คิมจองกุก Kim Jong Kook


ตอนนี้ คิมจองกุก ได้ออกอัลบั้มเดี่ยว เป็นอัลบั้มที่ 5 แล้ว ชื่อชุดว่า here i am


พร้อมเปิดตัวด้วยซิงเกิลแรก Today more than yesterday ทำเอาบรรดาแฟนคลับที่ได้ยินเพลงนี้ถึงกลับร้องไห้ ออกมา คุ้มค่ากับการรอคอยถึง 2 ปีครึ่ง(ไปเข้ากรมทหารมา 2 ปี)


ซึ่งมิรินก็ได้เอาไฟล์วีดีโอมาแชร์ไว้แล้ว credit@imeem มิรินจำไม่ได้ว่าเจ้าของชื่ออะไร แป่ว ต้องขอโทษด้วยนะค๊ะ


งั้นวันนี้ มิรินเอาคำแปลเพลง today more than yesterday มาฝากนะค๊ะ


TODAY MORE THAN YESTERDAY


(I DO) Can you look at one person for the rest of your life?

คุณจะมองไปที่คนๆ เดียวตลอดชีวิตที่เหลือหรือไม่

(I DO)Can you care for someone else more than you do yourself?

คุณจะห่วงใยคนบางคนมากกว่าตัวคุณได้ไหม

(I DO)I can answer whoever asks me

ผมสามารถตอบทุกคนที่ถามผม

(I DO)You, you're my love

คุณคือ ที่รักของผม

I will not promise you

ผมจะไม่สัญญากับคุณ

If I knew i was going to waver, even for a little bit

ถ้าผมจะเปลี่ยนแปลงไปแม้เพียงเล็กน้อย

I don't start anything, If I know that the heart can heal itself

ผมจะไม่เริ่มสิ่งใดเลย ถ้าหัวใจผมเยียวยาตัวเองได้

I love you more than I did yesterday

ผมรักคุณมากขึ้นกว่าเมื่อวานนี้

I have never met someone so important and precious to me

ผมไม่เคยพบใครที่สำคัญและมีค่ากับผม

that it hurts,

ซึ่งมันเจ็บปวด

to meet you to feel this happiness

ได้พบคุณ ผมได้สัมผัสกับความสุข

I must have dealt with a lot of pain.

ซึ่งผมจะต้องผ่านความเจ็บปวดมากมาย

When the days are hard, it gets sad

เมื่อมีวันที่เลวร้าย มันน่าเศร้า

The pain that causes the tears to come

ความปวดร้าวทำให้น้ำตาไหลริน

it will end someday

แต่มันจะหยุดในสักวันหนึ่ง

the only thing that is endless is our love

สิ่งเดียวที่จะคงอยู่ตลอดไป คือรักของเรา

I love you more than I did yesterday

ผมรักคุณมากขึ้นกว่าเมื่อวานนี้

I have never met someone so important and precious to me

ผมไม่เคยพบใครที่สำคัญและมีค่ากับผม

that it hurts,

ซึ่งมันเจ็บปวด

to meet you to feel this happiness

ได้พบคุณ ผมได้สัมผัสกับความสุข

I must have dealt with a lot of pain

ซึ่งผมจะต้องผ่านความเจ็บปวดมากมาย

I dont want to do this ever again

ผมไม่อยากทำแบบนี้อีก

breaking-up unless it's a break-up to meet you once more

การเลิกราก็เพื่อเริ่มต้นใหม่กับคุณอีก

whenever and forever

ไม่ว่าเมื่อไหร่ และตลอดไป

Because it feels like my overwhelming heart will explode

เพราะว่าความรักที่เปี่ยมล้นหัวใจผมกำลังจะระเบิดออกมา

because I think the person before my eyes isn't really you

เพราะผมคิดว่าคนที่อยู่ต่อหน้าผมไม่ใช่คุณ

I run, and embrace the breathing you

ผมวิ่งไป และสวมกอดลมหายใจของคุณไว้

I am the idiot, who let go of his worries

ผมมันคนโง่เง่า ที่คิดกังวลไป

I love you more than I did yesterday

ผมรักคุณมากขึ้นกว่าเมื่อวานนี้

I have never met someone so important and precious to me

ผมไม่เคยพบใครที่สำคัญและมีค่ากับผม

that it hurts,

ซึ่งมันเจ็บปวด

to meet you to feel this happiness

ได้พบคุณ ผมได้สัมผัสกับความสุข

I must have dealt with a lot of pain

ซึ่งผมจะต้องผ่านความเจ็บปวดมากมาย




ถ้าใครสนใจข้อมูลเพิ่มเติม หรือต้องการดูคลิปรายการเก่าๆ ที่ จองกุกได้เคยออก

หรือเพลงตั้งแต่อัลบั้มแรก จนถึงอัลบัมชุดที่ 5 สามารถแวะไปได้ที่ Popcornfor2's Community -> Forever Han NamJah of X-Man KIM JONG KOOK

(เหมือนโฆษณาขายสินค้าเลยอะ แป่วว)

ถ้าวันนี้บล๊อกยาวไป ต้องขอประทานอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะค๊ะ อิอิ


แถมอีกรูป






วันพฤหัสบดีที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2551

มิริน ณ สวนบวกหาด ชะอำ

มาแว้วววววววว
หายตัว หายหัว หายหน้า ไปนานอีกแล้ว
หายไปทำงาน+ทำงาน แล้วก็ทำงานจ้า จนเมื่อ วันเสาร์-อาทิตย์ที่แล้ว

ได้ไปเที่ยวประจำปีกับที่ทำงานมาค่ะ ปีนี้ไปพักที่ชะอำ โรงแรมสวนบวกหาด

ก็เรื่อยๆ ไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมอะไรเท่าไหร่ เพราะว่า มิรินง่วงนอนนั่นเอง หลับ+หลับ

แง่ววว ไปถึงได้ทำกิจกรรม แรลลี่ เหนื่อยได้อีก จากนั้นมาอาบน้ำ อาบท่า
ไปงานเลี้ยงตอนกลางคืน แดนซ์ๆ ได้แป๊บเดียวก็ต้องเลิกเพราะง่วงนอน
หิ้วตากีล่า ไปขวดนึงหมดไปแค่ครึ่งขวดเอง

เช้าตื่นมาได้ไปเก็บภาพนิดเดียวเอง ก็ต้องเช็คเอาท์แล้วไปต่อกันที่ พระราชนิเวศน์มฤคทายวันต่อ

ที่นี่ได้ภาพถ่ายมาฝากเพียบเลย


ไม่ได้เข้ามาเขียนตั้งนานรู้สึกเขียนไม่ค่อยออกเนอะ ไม่รู้จะเริ่มอะไรก่อนดี เฮ้ออออ


ปล.ยังคิดถึง พี่ๆเพื่อนๆน้องทุกคนเลยนะค๊ะ เป็นไงกันบ้างไม่รู้

ปล.(เล็ก) มิริน ไม่มีเบอร์ใครเลยอะเบอร์หายหมดเอาโทรศัพท์ไปเข้าศูนย์ ไม่เหลืออะไรเลย

มาฝากเบอร์ไว้กันบ้างนะจ๊ะ


ปล.(เล็กๆ) คราวหน้า มีเรื่องอัพแน่นอน อิอิ ใครบ้านักร้องเกาหลีบ้าง ยกมือขึ้นนนน
ปล.(สุดท้าย) ไอ้อ้วน mv to u (credit imeem)



นักร้องสุดที่รักของมิรินออกอัลบั้มใหม่แล้ว อะอะ ไม่ใช่ TVXQ หรอกนะ เป็นใครแล้วคราวหน้าจะอัพฯต่อ
ปล.(สุดท้าย) ไอ้อ้วน mv for u



ตอนนี้เอารูปทริปนี้ไปดูก่อนแล้วกัน เนอะๆๆ




ป้ายโรงแรมทางเข้า















เก้าอี้นั่งบริเวณ ล๊อบบี้
















บรรยากาศภายในโรงแรม






























ภาพวิวมุมสูง















พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน (จริงๆแล้วถ่ายมาเยอะ แต่ว่ารอโหลดรูปช้ามากๆ เลยได้มาแค่นี้)










วันพุธที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2551

1st Anniversary

เมื่อวาน 30 กันยายน ครบรอบที่ มิรินกะไอ้อ้วน คบกันมา 1 ปีเต็ม ดูเหมือนไม่นาน แต่ก็นาน (เอ๊ะ ยังไง)

ในที่สุด มิรินก็มีวันนี้จนได้ ไอ้อ้วนเป็นแฟนคนแรกที่คบกันมาถึง 1 ปี ปกติ มิรินไม่เคยคบใครเกิน 1 ปีซักที

ต้องมีเหตุให้ไม่เค้า ก็เรา ต้องเลิกกัน

เมื่อวานก็จะทำเซอร์ไพร์ส ไอ้อ้วนก็เข้า กรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้า มาทำพาสปอร์ต กับ โอนหน่วยกิต

ก็เลยให้ไอ้อ้วนมารับที่ทำงาน เพราะตั้งใจจะพาไอ้อ้วนไปดินเนอร์ ไอ้อ้วนมาถึงก่อนงานเลิกตั้งนานไอ้อ้วนก็รออยู่ข้างนอก

รอ..รอ..รอ แต่ มิรินก็ยังไม่ออกเพราะยังทำงานไม่เสร็จ ตั้งใจว่าจะกลับเร็ว แต่เกิดผิดพลาดทางเทคนิก กลับก่อนก็ไม่ได้

เเพราะงานมิริน ไม่สามารถค้างไว้ได้เลย แต่เดิมที่ จองร้านเอาไว้ 1 ทุ่ม ก็ไปไม่ทัน โทรไปเช็ค ที่ห้องอาหาร ก็ยืดเวลาให้ถึง 2 ทุ่มครึ่ง

แต่ก็ยังไม่ทันอยู่ดี อดเซอร์ไพร์สเลย มิรินตั้งใจจะพาไอ้อ้วนไปทานที่ตึกใบหยก 2 ชั้น 82 ทานอาหารไป ชมวิวกรุงเทพฯไป

แป่วววววว อดเลย สุดท้ายแล้วครบ 1ปีของเรา ต้องอยู่บ้านไม่ได้ไปฉลองที่ไหนเลย ขอโทษนะคร๊า



ปีหน้าแก้ตัวใหม่นะจ๊ะ ส่วนหม่ำๆอะ วันไหนว่างๆก็ไปหม่ำแก้ตัวก็ได้น๊า



ขอบคุณนะค๊ะคนดี ที่อยู่เคียงข้างกันมาตลอด 1ปี

ขอบคุณนะค๊ะ ที่อดทนเวลาเค้าเอาใจ

ขอบคุณที่คอยง้อเวลาเค้างอน (ถึงแม้เค้าจะเป็นคนผิดก็ตาม)

ขอบคุณที่ใจเย็น เวลาอยู่กับคนใจร้อน

ขอบคุณที่ให้สติ เวลาเค้าช้อปจนขาดสติ อิอิ

ขอบคุณที่เป็นนักวางแผน สำหรับคนที่ไม่วางแผนเวลาใช้เงิน

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ



ไอ้อ้วนนนนนน



เพลงนี้ให้ไอ้อ้วนนะ



ตะเองเป็น พี่กุก เค้าเป็นน้องอึน อิอิ

วันอังคารที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2551

ยายแก่ที่ทำงาน

วันนี้ ที่ทำงานเค้า มียายแก่คนนีงมาอยู่ที่ทำงานด้วยแหละ
เดินช้า งกๆเงิ่นๆ นั่งเข้าหน่อยก็ปวดหลัง ยืนเข้าหน่อยก็ปวดขา
หยิบนู่นนิด นี่หน่อย ก็ปวดแขนปวดไหล่ ก้มก็ไม่ได้หลังไม่ดี
เอื้อมหยิบของ ก็เจ็บหลัง เดินเกะกะ ชาวบ้านเค้าไปทั่ว

ยายแก่คนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน มิรินนั่นเอง
เพราะเนื่องจากเมื่อทำตัวเป็นกุลสตรีไทยอีกแล้ว
สะดุดตะกร้า หกล้มซะงั้น เกือบล้มลงไปในตะกร้า
แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เจ็บอะไรเท่าไหร่
เพราะกำลังจะเซอร์ไพร์ส วันเกิดเมเนเจอร์ พอช่วงบ่ายนั่งทำงานไปเรื่อยๆ
ปรากฏเริ่มๆเจ็บแปล๊บๆ ตรงแถวบั้นเอว(ที่ไม่มีเอว)ด้านหลัง
เล่าให้พี่ที่ทำงานฟัง พี่เค้าก็ให้ไปหาหมอ แต่ก็ยังไม่ไป คิดว่ายังไม่เป็นไรมาก
พอตอนเดินลงบันไดนี่ซิ เจ็บร้าวตั้งแต่ หัวไหล่ จนถึงหัวเข่า ข้างขวา เอาละซิ งานเข้า
เลิกงานรีบให้พ่อมารับไปหาหมอ โทรบอกแม่ ให้แม่มาเป็นเพื่อนด้วย
พอได้ขึ้นรถปุ๊บ สิ่งที่เห็นในรถคือ แม่เตรียมพร้อมมากๆ กล่องข้าว เฟรนฟรายด์ ลูกชิ้น น้ำ
เตรียมพร้อมอยู่บนรถ กลัว พ่อกับลูกจะหิว
ไปหาหมอ โชคดีที่ไม่ได้เป็นไรมาก หมอจับบิดแขนไปมา จับหัวไหล่ ทุบคอด้วย(ไม่รู้ทุบทำไม)
แล้วก็ขอดูสีผิว ณ ที่เกิดเหตุ(หมอพูดงี้จริงๆนะ) ตรวจไป 5 นาที เสียไป 1,200 ได้ยามา 5 อย่าง 3 วัน
ค่ายาแพงมากกกก วันพฤหัสนี้หมอนัดดูอาการอีกที(นัดไปเสียทรัพย์)

ตอนนี้เดินไปไหนมาไหน ที่ทำงานทุกคนต้องหลบให้แล้วบอกว่า ขอทางหน่อย ยายแก่เดินมา ('_' "")

วันอังคารที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2551

ดองงง เรื่อยเปื่อย

หลังจากที่ได้ดองไดฯ ในเลสล่าไว้ตั้งแต่ครั้งกระนู้นนน
จนมาตอนนี้ ก็ยังตามมาดองที่ blogspot อีกจนได้ อิอิ

แต่ชีวิตเนาะก็แปลกเวลาไม่มีที่เขียนก็ว๊างง ว่างง
แต่พอมีที่เขียนปุ๊บก็ไม่ว่างซะงั้น
แต่ก็นะ จะให้เขียนตอนนี้ทันก็นึกเรื่องไม่ออก
ออกแนวสมองอื้อ ประมวณผลไม่ไหวแล้ว
หลังจากที่คร่ำเครียดกับงานมาทั้งวัน

ปล.วันไหนตื่นเร็วมีเวลาแต่งหน้า เซ็ตผม วันๆก็นั่งเฝ้าหน้าคอมฯ
วันไหนตื่นสาย หน้าไม่แต่ง ผมกระเจิง มีลูกค้ามาพบซะงั้น
ลูกเจ้าของโรงงานมาเองด้วย อดเลย อิอิ

ปล.(เล็ก) ช่วงนี้ไม่ได้เจอไอ้อ้วนมานานมากแล้ว
อ้างจะสอบติดอ่านหนังสือตลอดอะ ถ้าจับได้นะไอ้อ้วน
จะตัดหางปล่อยวัดเลยคอยดู

ปล.(เล็กๆ) วันที่ 30 เดือนนี้ จะครบรอบ1ปีแล้ว ไม่น่าเชื่อเลย
ตั้งแต่มีแฟนมากี่คนๆ ไม่เคยครบใครเกินปีเลยจริงๆ
รึว่าไอ้อ้วนจะล้างอาถรรพ์ได้จริงๆ

ปล.(เล็กๆๆ) พร่ำอะไรเรื่อยเปื่อยหาสาระไม่ได้เลยจริง จริ๊งงงง ไปดีกว่า

วันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2551

เฮ้ออออออ

วันนี้ เหนื่อยๆ เบื่อๆ เซ็งๆ ไงไม่รู้

เบื่อออออออ

วันพฤหัสบดีที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2551

ไอ้อ้วนพามา

ตื่นเต้นๆ ได้กลับมาบันทึกความทรงจำอีกครั้ง
หลังจากที่ห่างหายไปนานตั้งแต่ก่อนหน้าไดฯนู้นจะมีปัญหา
และแล้ว เมื่อคืนไอ้อ้วนก็ได้บอกว่าเจอแล้วๆ เจอทุกๆคน
เราก็ดีใจมากมาย แต่ไอ้อ้วนชิงเขียนตัดหน้าไปก่อน

ไม่เป็นไรๆ ถ้าไม่ได้ไอ้อ้วนก็คงไม่เจอพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ หน้าเดิมอีกเนอะ

วันนี้ประเดิมเท่านี้ไปก่อนดีกว่า แอบเขียนในเวลางานอยู่ด้วย อิอิ

แต็งกิ้ววว หลายๆเด้อไอ้อ้วน